emma toch! (herh.)/lalola/louis louise vtm

19 01 2008

De directeur van een bekend productiehuis, een goede vriend van me, verkoos dit berichtje van 6 januari 2007 als zijn favoriete posting van het afgelopen jaar. Hij mailde me onderstaande primeur:

Hey Gerda!

Je hebt helemaal gelijk, dat “Emma” telenovella-ONDING is niet te doen. Je weet, wij kunnen veel beter! Dat is ons motto! We hebben het al bewezen met “Sara”, dat een groot succes is. Zoals je wellicht ook al zal vernomen hebben (heb ik je gemist op ons sneak-preview feestje??) via de vakpers en andere media, komen we in september met een nog subliemere telenovella, die werkelijk alles zal overklassen: “LALOLA” over een MACHO DIE DOOR EEN WAARZEGSTER WORDT OMGETOVERD IN EEN VROUW”. Een stukje zedenkomedie in ware Almodovar stijl!

Als primeur voor je blog, een kleine synopsis.

“Lalola is een beetje een triestige, eenzame figuur die zijn dagen doorbrengt met het zappen tussen belspelletjes, teleshopping en astrologenprogramma’s en het telefoneren naar die diverse programma’s. Op een dag raakt hij binnen in “Voorspel je toekomst” op WijfTV. De astrologe van dienst voorspelt hem een allesbepalende ommezwaai in zijn leven en ze straalt haar bovennatuurlijke gaven door het tv-scherm zodat Lalola in een prachtige blonde stoot verandert.

Onmiddellijk gaat er een nieuwe toekomst voor haar/hem open: ze krijgt al meteen een aanbieding om als langbenig model te poseren bij de Ferrari’s op het autosalon. Daar wordt ze ontdekt door de organisator van de Miss Belgian Beauty wedstrijden. Deze trekt direct met haar naar de Carré alwaar hij haar zijn liefde verklaart. Zij speelt dit spel sluw mee want ze weet natuurlijk dat deze man vele deuren voor haar kan openen. O.a. die van Regi, die al snel brood ziet in haar goed in de markt liggende Barbieschoonheid en met haar een singeltje opneemt.

Daarna verschijnt ze samen met de winnaar van de reality-soap, “FC Nerds” op het gala van de gouden schoen. De roddelpers spreekt van een nieuw Miss/Sportkoppel.

Vele afleveringen lang zullen we vervolgens vullen met tv-in-tv dmv haar BV-avonturen, waarin alle grenzen tussen ficite en non-fictie zullen vervagen. Een eigen tv-show, een realityprogramma waarin ze een man zoekt – want I.C. heeft ze ondertussen al bedankt voor bewezen diensten en gedumpt omdat er in een “omgeturndeman-zoekt-man” een groter uitmelkpotentieel zit – een quiz, een eigen blad, een boek en een blog die ze natuurlijk beide laat schrijven door een ghostwriter, om te eindigen op de boekenbeurs met een man, een kind (“de grote bevallingshow”!!), een grote tv-familie, een villa in Brasschaat, gekocht uit een faillissement van een in de goot geraakte voormalige tv-ster (wegens gebrek aan een nieuw contract), een vakantiewoning in de Ardennen van haar schoonfamilie (alles voor de show!), een ochtendprogramma op Radio1 waar ze Annelies Beck vervangt en een optreden op Werchter waar ze een natuurgetrouwe playback zal geven van Amy Winehouse aangezien ze ondertussen zelf zwaar aan de drank en andere geestesverruimendemiddelen zit.”

Tot zover de eerste reeks. Maar Gerda, ik kan je in alle vertrouwen vertellen dat er nu al volop zwaar wordt gebrainstormd over een tweede serie. Diverse geniale ideeën werden al naar voor gebracht: we zouden kunnen haar afkickpogingen volgen gecombineerd met opnames in diverse ziekenhuizen in psychiatrische instellingen om tenslotte te eindigen met (life-on-tape!) haar eigen zelfmoord! En van de begrafenis maken we dan natuurlijk ook één tv-feest!

Ja, Gerda, je leest het goed: een compilatie van tien jaar commerciële televisie verzamelt in de ultieme telenovella – realityserie! Op naar een Emmy Award!

Chiao!x






mij gemist?

30 12 2007

Nu is het welletjes met mijn abominabele reclameboodschappen van de laatste dagen. Net of ik kan niet beter.

Ik heb niet stilgezeten de afgelopen maand, wat had u gedacht. In de gerderloze tijd heb ik mijn dagen gevuld met het aanspreken van mijn talrijke vrienden BV’s en BC‘s (collega’s) en het mailen naar nog bekendere kameraden en kennissen in het buitenland. Met de vraag of ze wilden meewerken aan mijn nieuw blogproject.

Mijn goede vriendin Nathalie had me toevertrouwd dat de bloghype echt wel over was en dat bloggen helemaal passé zou zijn in 2008, maar dat nog niet iedereen dat besefte en als ik het stil hield zouden de meesten dat ook nog niet door hebben. Om mij te plezieren was zij zelfs bereid de resultaten van haar onderzoeken te verdoezelen en deze belangrijke maatschappelijke evolutie nog niet door te spelen aan de media.

Mijn buddy’s/beroemdheden verklaarden zeer enthousiast te zijn over mijn idee om al mijn blogstukjes van vorig jaar te herhalen. Dit geheel in aansluiting op de herhalingstrend van 2007, die nog lang niet over is. Meer zelfs, die zich nog een lange tijd zal doorzetten met al de nieuwe technologieën die nog op de markt komen, aldus Nathalie. Mijn voorstel was dat zij, als sterren, een keuze zouden maken over wat zij persoonlijk mijn allerbeste blogstukje vonden van 2007 (ja, zij hebben allen massaal mijn blog gevolgd) en dit te becommentariëren. Wat hen getroffen heeft, wat hen bijgebleven is, waar ze iets uit geleerd hebben, wat hen verder geholpen heeft in hun BV-schap en/of carrière.

De reacties waren massaal.

Ik heb alles de afgelopen maand voor u en voor de goede gang van zaken en geheel in aansluiting op mijn georganiseerde, ordelijke en perfectionischtische persoonlijkheid in chronologische volgorde gezet. Op 1 januari 2008 te beginnen met logje van 1 januari 2007 – met commentaar – enzovoort.

Nathalie verzekerde me nog dat ik al die moeite niet hoefde te doen. Ze onthulde me dat een geheim onderzoek van de gezamenlijke tv-zenders uitgewezen had dat 99% van de tv-kijkers niet besefte dat ze naar een heruitzending aan het kijken waren, en dat dit dus vast en zeker ook zo zou zijn met blogstukjes. Ze stelde me zelfs voor om schaamteloos mijn logjes van 2007 te kopieëren en die te publiceren op dezelfde dag in 2008, “niemand die het zou merken”, suggereerde ze.

Maar daar doe ik niet aan mee. Dat ligt niet in mijn aard. Open en eerlijk, zo ben ik. Dus, vanaf morgen krijgt u hier, geheel in primeur, de film van mijn blogjaar 2007. Niet alle driehonderdzevenendertig stukjes konden becommentarieerd worden, maar in dat geval laat ik u een blik werpen in mijn mailbox.

Nergens anders verkrijgbaar. Nergens anders te lezen. Nergens anders vertoond. En u hoeft niet eens een abonnement te nemen.

Mijn dierbare vriend Sediq, superster in Afghanistan en ver daarbuiten, bijt de spits af. Hij stuurde mij een nummer, speciaal geschreven
om mijn blog te promoten in zijn land.
“Gerda de blogster met haar vele gerdernissen”
Vertaling te verkrijgen op aanvraag.





wat u niet mocht lezen op het forum bij Peeters&Pichal op radio1

29 10 2007

Mijn moeder maakt zich zorgen, ze is bang. Ze zegt dat ze mij als gevolg van dat bloggedoe en dat gemail nog eens “in de bak” zullen steken. Terwijl ik toch maar gewoon mijn mening zeg.

Ik vraag me stilaan ook af of het “alle hens aan dek” is bij radio1 wanneer ze een mail krijgen of een reactie op hun forum van mij. Ik krijg geen antwoord. Tot daar aan toe. Maar nu word ik word gewoonweg gecensureerd. Weggeveegd. (of meet ik mezelf nu te veel eer aan?)

Gisterenavond schreef ik een reactie bij Peeters&Pichal op “naamsverandering”. Deze morgen zag ik het netjes op het forum staan. Ik keek net of er nog reactie op gekomen was en mijn bericht is gewoon WEG. Terwijl het helemaal niet zo erg was wat ik schreef. Enkel wat milde kritiek. Oordeelt u zelf. (Ik zal het ongeveer proberen weer te geven zoals ik het geschreven heb, ik heb geen kopie omdat het rechtstreeks moet ingevuld worden op de site)

“Flauwekul” (dat was de titel)

Wordt naamsverandering de nieuwe trend? Na borsten, billen, en wat weet ik nog allemaal gaan we nu ook massaal onze naam veranderen? Wat is er mis met “Pichal”. Hoogstens dat mensen de moeite niet nemen om die correct uit te spreken?

Een “ongewone” naam heeft enkel voordelen. Zoals:

Wanneer je ergens een tweede keer belt herinneren ze zich steevast dat je reeds eerder gebeld heb.

Wanneer je op een gastenlijst staat dan moet de onthaalhostess nooit zoeken want “oja, ze heeft die naam gezien!”

De enige gerechtvaardigde reden die ik kan bedenken is wanneer je bijvoorbeeld kind bent van Dutroux of familie van Horion. Maar verder?

Dus Sven, waarom? Schaam je je voor je vader? Of moet heel de familie zijn naam dan veranderen? Flauwekul, dat is het!

Lees ook “Waarom mag een informatiezender niet leuk zijn





telexbericht met links (en ook wat rechts)

29 10 2007

Waarschuwing, de nieuwe Noël Slangen is opgestaan!***Kan iemand er Freya op wijzen dat ze een jasje moet aantrekken wanneer ze buiten loopt, het wordt koud!***Haaltert heeft wéér eens een spuuglelijk beeld gekocht***In Aalst spreekt IEDEREEN dialect, tot Schepen Stockman toe (hij leest ook geen kranten, vertelde hij zelf)***Caroline Gennez, had je nu echt niks deftigers om aan te trekken op de verkiezing van de nieuwe SP.A voorzitter?***Hoeveel mogen Vlaamse ambtenaren bijverdienen in bijberoep?***Waarom zit Roel Pieper niet op het H&L-proces?***Waarom voelen sommige mensen zich méér en belangrijker dan anderen en is dat vooral gelinkt aan het beroep dat ze uitoefenen? (bweurk)***Hoe zou het eigenlijk zijn met de coma van Ariel Sharon?***Het is erg gesteld met de smaak van de Vlaamse Ché lezers als Laura Lynn, verkavelingsvlaamsvrouwmenske bij uitstek, in de “De hemelse 100” staat***Het gaat even bergafwaarts met Ché als met Humo waar vorig jaar Yves Leterme als “Man van het jaar” gekozen werd***Staat Catherine Van Eylen er trouwens in?***Hoe (a)sociaal ben je als burger wanneer je zomaar boompjes in eigendom van de gemeente voor je huis omhakt om je auto op het voetpad voor je deur te kunnen parkeren wanneer je een oprit hebt van 15 m lang?***Waarom kom ik niet op een tekst voor een inscriptie wanneer ik ze het meest nodig heb?***Wat is er eigenlijk gebeurd met 1&70 op VTM?*** Mogen wij nu aan Sabam laten weten dat wij geen Sabam meer betalen voordat we weten wat er met onze bijdrage gebeurt?***Compromitterende foto’s op het web van het morrend volk op een uitstekend blog, gelukkig viel ik er net af!***Waarom wil je je naam veranderen wanneer je “Pichal” heet?**En waarom hebben ze mijn reactie verwijderd op het forum van Radio1 wanneer ik schreef dat dit flauwekul was?***Heb ik Isabel Baele tegen de schenen geschopt of dachten ze dat ik niet onder mijn eigen naam reageerde????***Was er een babylonische spraakverwarring in de zevende dag gisteren of gaat het er gewoon altijd zo aan toe op onderhandelingen?***NIET ALLEMAAL SAMEN!***





een uitzonderlijk positief blogbericht

23 10 2007

1/ Ik ben een tevreden mens. Echt, ik heb alles om content te zijn. Dat bedacht ik deze morgen weer toen ik opstond. Ik besef het ook goed, ik sta er elke dag even bij stil.

2/ Ik ben een mopperpot. Een bromberin. Ik heb op alles en nog wat commentaar. Ik lees de krant en wanneer ik klaar ben, heb ik me minstens tien keer opgewonden en kwaad gemaakt. In mijn eentje. Ik heb mijn bedenkingen bij alles en nog wat en ik zie dingen krom lopen. Ik kan niet er niet tegen en kan er mijn ogen niet voor sluiten.

3/ Ik blader wat in de bijlages van vorige week van De Standaard. Deel III – schrijven voor krant&tijdschrift. Marc Reynebeau zegt dat tegendraadsheid een goede eigenschap is voor een columnist. Schrijven over een onderwerp waar je het niet mee eens bent gaat beter dan een onderwerp positief te benaderen. Ik ben het er mee eens. Ik schrijf hier ook liever over gerdernissen. Het gaat vlotter.

4/ Ergens anders lees ik dan weer dat mensen afhaken wanneer je altijd zit te “jammeren”. Het is beter mensen goed nieuws te brengen, de dingen positief te benaderen. Ik ben het er niet mee eens. Ik lees niet graag goed-nieuwsberichten. Wanneer über-positivo Bart Peeters in een interview stelt dat hij turbotaal fantastisch vindt en dat we vooral niet monogaam mogen omspringen met taal, dan word ik daar niet vrolijk van. Integendeel.

Maar ik dwaal af. Ik ga hierover niet uitweiden. Ik ga een oefening maken in positief denken en een uitzonderlijk goed nieuwsberichtje schrijven. Een poging tot.

Indien u dacht dat ik me nog gerderde aan de minimale berichtgeving over het terroristenproces, dan hebt u het verkeerd voor. We kunnen hier enkel blij om zijn. We hoeven inderdaad niet te weten dat de zes beklaagden maandenlang de wereld afreisden en ondertussen in ons land consequent stempelgeld bleven opstrijken.

Ook is het beter dat we niet weten dat twee broers van een in 2003 omgekomen strijder nog twee jaar nadat hij overleden was zijn uitkering opstreken en gingen stempelen in zijn plaats. En eigenlijk interesseert het me ook niet dat er een verdachte twee keer geopereerd werd in België onder de naam van zijn broer omdat deze een hospitalisatieverzekering had en hij niet.

Het is terecht dat dit slechts in een piepklein artikeltje vermeld wordt in de kranten. Het is absoluut gerechtvaardigd dat het TV-journaal er geen aandacht meer aan schenkt. Want dit is enkel koren op de molen van rechtse rakkers. Teveel media-aandacht zou er toe leiden dat de doorsnee burger zou kunnen denken dat de meerderheid van de allochtonen op deze manier te werk gaat en dat er zich in Brussel een groot probleem stelt. Terwijl het echt maar een paar uitzonderingen zijn. Tenslotte is het beter de problemen dood te zwijgen dan ze aan te pakken, dat hebben onze politici ook al jaren geleden beseft.

Ik vind het echt geweldig dat de media geen aandacht schenken aan dit fait-divers. We moeten ons echt niet nodeloos druk maken over het Belgisch-Islamitisch terroristen bolwerk. Geen paniek zaaien.

Neen, echt tevreden ben ik hier niet over. Hoe moet dat dan?

Positief schrijven over de notionele intrestaftrek die bedrijven de mogelijkheid heeft om op een legale wijze belastingen te ontduiken. Positief zijn over een verontrustende documentaire die ik in Frankrijk op Arte zag over de Chinese invasie in Portugal en hoe de Portugezen in hun eigen land uitgebuit worden?

Positief zijn over het feit dat we nog steeds geen regering hebben? (Weet er iemand hoe dat eigenlijk zit met de vergoedingen van de parlementsleden in tijden zonder regering, wie krijgt wat? Zijn zij ook “technisch” werkloos ondertussen?) Positief zijn over Flahaut?

Positief zijn over het feit dat Douglas De Coninck het in “De Morgen” opneemt voor wonderkind Glenn Janssens. (Douglas of all people! Of zou Christiaan Van Thillo hier voor iets tussen zitten?) Waar is dat tijd dat in De Morgen alles wat geld had of goede zaken deed op voorhand veroordeeld was (en dikwijls ook ten onrechte). Positief over de hand-en spandiensten bij de gemeentebesturen?

Ik stop want ik ben weer vertrokken. Help!





en nu ter zake: muriel degauque, kanonnenvlees*

15 10 2007

Benieuwd of er vandaag en de komende dagen evenveel mediabelangstelling zal zijn voor het proces dat begint voor de correctionele rechtbank in Brussel.  Zes mannen die ervan verdacht worden dat ze deel uitmaakten van het netwerk dat Muriel Degauque als huurling naar Irak smokkelde, staan terecht.   Benieuwd of er rechtstreeks verslag zal zijn van op de trappen van de correctionele rechtbank door Caroline Van den Berghe.  Benieuwd of er een week lang in “Ter Zake” voormalige rechters, advocaten en Islamkenners hun licht zullen laten schijnen over dit proces.  Benieuwd of er medeleven zal zijn met de ouders van het “slachtoffer”. Benieuwd of dit nieuws de voorpagina’s van de kranten zal halen.

Ok, dit is geen assisenproces, en er zich “slechts” één slachtoffer, en dan nog uit eigen keuze,  maar mijn inziens is dit een zaak met minstens evenveel maatschappelijke impact en relevantie als het proces HVT.

Voor wie de naam Muriel Degauque niet direct iets zegt: Muriel was een meisje uit een doorsnee arbeidersgezin, een “stuurloze” vrouw die na enkele mislukte relaties verliefd werd op Issam Goris alias Abderrahman.  Onder zijn invloed werd ze een radicale moslima, die helemaal gesluierd rondliep.  Hij kreeg het voor mekaar dat Muriel zich liet opleiden als kanonnenvlees voor de Iraakse superterrorist Abu Mursab Al Zarqawi en om zich volgepakt met explosieven in Irak met een auto tegen een Amerikaans konvooi te pletter te rijden.  Als eerste Westerse en Europese vrouw had ze van zichzelf in naam van de Islam een levende bom gemaakt.

Het verhaal leest als een ongemeen spannende aflevering van “Spooks” maar is helaas realiteit.  De man van Muriel staat zelf niet terecht, want hij kwam om in een schietpartij tussen de Amerikaanse Delta Forces, samen met een tiental andere “broeders”, tot de tanden gewapend en omhangen met explosieven.  Drie weken na de aanslag rolde het gerecht het netwerk rond Bilal Soughir, de leider van de terroristische beweging en netwerk in België op.

Deze man staat dus samen met vijf anderen vandaag terecht.  Allen zijn ze geboren en getogen in België, immigranten van de tweede generatie.  Allemaal stempelen ze in ons land, maar dat belette hen niet de hele wereld af te reizen.  Dan lieten ze een vriend in hun naam stempelen.  Ze staan terecht op verdenking van schriftvervalsing en gebruik van valse stukken, heling en lidmaatschap van een terroristische organisatie.  Ze ontkennen elke betrokkenheid bij de kamikazeactie van Muriel Degauque.  Tijdens het hele onderzoek hebben ze alleen maar gezwegen.

Benieuwd in hoeverre ook de media hierover zullen zwijgen.

(Tot mijn spijt kan ik het enkel via internet volgens want kan geen Canvas bekijken wegens verblijf in Frankrijk.  Houdt er mij iemand op de hoogte?)

*bronnen: “ De Standaard” zaterdag 13 oktober en verschillende websites

En hoe zou het eigenlijk zijn met de de familie van Guido De Moor, Joe van Holsbeeck, de neergestoken dirigent in Brussel, de slachtoffers (rechtstreeks en onrechtstreeks) van een vluchtmisdrijf en zo vele anderen die ik hier vergeet?  Mr.  Leterme?  In uw mail schreef u toch dat ook deze mensen onze aandacht verdienden?





van de pot gerukte woestijnvis

10 10 2007

Cijfertjes zijn relatief. Naast cijfertjes moeten andere cijfertjes staan. Dan kan je vergelijken. En conclusies trekken.

Laat me dat nu net storen in de berichtgeving over het uitlekken van het contract van VRT met Woestijnvis. Ik kan er inkomen dat VRT medewerkers ontevreden zijn dat hun collega’s bij productiehuizen misschien meer verdienen. Ik kan er inkomen dat men zich vragen stelt bij de exclusiviteitspremie. En ik kan er inkomen dat de wenkbrauwen opgetrokken worden bij sommige clausules in het contract.

Maar de prijs die men betaalt voor een serie, daar moet men andere prijzen tegenover zetten. Natuurlijk is 25.000 eur veel geld. En natuurlijk gaat iedereen stijgeren als men hoort dat één aflevering van De Parelvissers 350.000 eur kost (ja, dat is de prijs van een mooi huis, inderdaad). Maar mij lijkt dit een correcte prijs. Niet weinig, maar correct want je krijgt dan ook waar voor je geld. (Auto’s zijn er ook in verschillende prijscategorieën, van laag tot extreem hoog, om maar iets te noemen.) En ja, dat is belastinggeld, maar hoeveel mensen verdienen hier hun brood mee en worden er tewerkgesteld? Wat is er dan beter, deze via stempelgeld te betalen? En heeft Woestijnvis niet voor de meest creatieve programma’s gezorgd de afgelopen jaren? De enige die nog wat waard zijn om bekeken te worden.

Let wel, ik ben ook al jaren tegen de evolutie dat de VRT stilaan de meeste van zijn producties uit handen gegeven heeft en nog weinig in huis zelf liet maken. Zo hebben ze uiteindelijk zelf alle talentvolle mensen weggejaagd. Maar dit is in deze discussie even naast de kwestie.

Ik vraag het mij elke keer af hoe het mogelijk is, als ik een TV-programma bekijk hoe ze dat kunnen realiseren met die budgetten. En zeker wanneer je een reclame-budget vergelijkt met een TV-budget.

Dus, journalisten en verslaggevers, wees fair, en bekijk eens prijzen van andere producties. (Hoeveel krijgt Gert Verhulst voor een aflevering van Kabouter Plop? Is die ook niet bij VRT begonnen? Heeft hij niet de kans gehad om daar Samson te ontwikkelen (en zichzelf)? Heeft de VRT nog recht op inkomsten hieruit voortvloeiend? (neen) Dit lijkt mij een veel groter “schandaal”, maar dit is natuurlijk al lang vergeten). En kijk eens naar de prijzen van een reclamespotje! (Ja, ik weet het, dit is een commercieel product, in de reclame wordt veel geld verdiend, reclame is duur, enz. Is op pellicule terwijl veel TV-programma’s op video opgenomen worden… Allemaal mee eens, maar toch is het een goede indicatie!). Wat kost een aflevering van pakweg Flikken of Witse?

Wat jullie nu doen is hetzelfde als zeggen: het voorziene budget in de begroting voor defensie is 1 miljard. Punt. En de rest?





“waarom mag een informatiezender niet leuk zijn?”

8 10 2007

“250 klachten op 650.000 luisteraars, dat valt goed mee” zegt Isabelle Baele, topvrouw van alle “verdiepende” netten van de VRT aka jong talent, in De Morgen van vrijdag 5 oktober jl. Was het dan teveel moeite om die 250 mensen (waaronder deze dus) een antwoord te sturen?

“De reacties die je leest in opinieteksten en lezersbrieven zijn volgens mij nogal eenduidig. Ontevreden mensen kruipen nu eenmaal sneller in de pen, maar wat je daar leest is niet dé mening van de luisteraar. Om die reden hebben we ook het algemene Radio1 internetforum afgesloten.”

Goed gezien natuurlijk, snoer ze gewoon de mond, de ontevredenen der aarde… quantité négligeable

Verder stelt ze het zeer verhelderend: “Wat heel positief is, na een maand zien we dat de stroom van reacties stilaan is opgedroogd. Er komen nog twee, drie mails per dag binnen van luisteraars. Mensen zijn gewoontedieren.”

Deze ik-steek-mijn-kop-in-het-zand-techniek staat volgens mij als hoofdvak geprogrammeerd in diverse communicatie- en media-opleidingen, onder het motto “Doe wel en zie niet om“. Dat er ondertussen gewoon een aantal mensen afgehaakt hebben van o.a. het gepensioneerdenprogramma Peeters&Pichal komt niet in haar op? Dat er een aantal ervaren en getalenteerde Radio1-stemmen gemist worden en dat net “the right man on the right place” een echte managmentskwaliteit is ziet ze over het hoofd?

Een fragmentje uit de schitterende parodiërende serie van Stephen Fry “Absolute Power” (die niemand zag?). De nagel op de kop.

“(..) Not that I listen to my own network of course (…)”

Is zij trouwens nog altijd de levensgezellin van Marc Coene? (Dit geheel terzijde)

 

 





binnenhuisgedachten van de derde graad

3 10 2007

Ik kom niet buiten, de derde week op rij al niet. Mag niet. Kan niet.

Dit wil zeggen dat ik niets beleef. Al mijn inspiratie moet ik halen uit kranten en boeken, dvd’s, cd’s en TV.

Dit levert niet alleen inspiratie op, maar ook weer vragen.

Zoals

* Zou Jef Vermassen zelf altijd de telefoon nemen om de mensen te contacteren wanneer er zich een tragedie afspeelt waarvan je al op voorhand kan weten dat die veel media-aandacht zal krijgen?

* Hoe weten pijnstillers waar ze de pijn moeten stillen?

* In “The Block”, het enige programma op VT4 waar ik met plezier naar kijk, maar net nu wou afhaken wegens te saai, komt er eindelijk leven met een tegendraadse en hardwerkende kerel.

* Murphy’s Law is al twee dagen op rij ongemeen spannend.

* Stephen Fry mag zich met recht en rede en zonder gêne een intellectueel noemen.

* Eindelijk “Walk the Line” gezien en genoten, nadien twee uur aan een stuk Johnny Cash gedraaid en eveneens genoten.

* In één namiddag en één ruk eindelijk “De helaasheid der dingen” van Dimitri Verhulst gelezen. Een pareltje. En iedereen van rond Reetveerdegem weet dat de Liars pub bij Omer en café Las Vegas echt bestonden. Meer nog, ben er zelf nog geweest…

* De aflevering van Overleven “De échte slimste mens ter wereld” wierp een ander licht op intelligentie, maar dat wisten wij natuurlijk allemaal al…

* Op het boekenprogramma voor morgen staat “Heer der vliegen” (Lord of the flies) van William Golding. Dit moet zowat van sinds mijn schooltijd geleden zijn, maar de reality show die momenteel veel stof doet opwaaien in Amerika met de kinderen die “alleen” moeten zien te overleven, deed me aan dit boek terugdenken.

* Als je niet doelgericht weet welke CD je wil hebben, vind ik CD’s kopen via tinternet NIET prettig… en boeken evenmin.

* Die boeken van Pascal Vyncke bestaan echt! Hij had zijn grenzen wel wat hoger mogen leggen, wat denkt die gast wel: “blablabal voor plus VIJFTIGERS!” (en zo een stuk of drie, wat een belediging voor al die frisse en bijdetijdse vijftigers die ik ken!).

* Op het filmprogramma voor morgen staat “Munich”.

* Waarom legt mijn schoonmaakster elke week een briefje: “het product is op” met de betreffende fles erbij. Waarom is de som nooit op?

* Nog net al bloggend “You can’t fire me, I’m famous” op BBC1. Dit op dezelfde dag en nà de helaasheid der dingen maakt de nostalgicus in mij wakker, tijd om te stoppen.





alweer een pareltje van Bernard Dewulf

19 09 2007

Alles waar ik me de laatste weken over gerder, alles wat ik zo aanvoel maar niet zo kan neerpennen. Zo mooi!

Het bewijs dat schrijven en dichten echte kunst is!

Toen was de televisie naar de kloten. Toen luisterden we naar de radio. Toen was ook de radio naar de kloten. Toen luisterden we naar de wind.

Zo was het goed.

Het was begin 21ste eeuw. Het kind zong nog door het huis. De planeet was hopelozer dan ooit. De mare liep dat de zeespiegel ons zou vernietigen. Het kind echter danste op “On the Radio”.

Megacoolkeitofgraaf. Het idioom van zijn overstromende tijd.

Toen staken wij nog één keer die radio aan met gemeenschapsgeld. Elke windrichting was toen fantastisch, elke song supereindeloosgeweldig, het nieuws was de reclame, de reclame het nieuws. En als het weer eens over dichters ging, wilden die liever schilder zijn, “want ah ja, natuurlijk die naaktmodellen en zo”.

De studio lag dubbel, en wat waren wij keicoole toffe jongens onder elkaar. En zeggen dat geen schilder toen nog met naaktmodellen werkte, behalve de tijdgenoten Rubens en Panamarenko, maar who cares. En was everybody inmiddels, beste luisteraars, onnozelaars, zeveraars, baggeraars, adelaars, nog immer happy? Want we vliegen er weer in vandaag. Meteen méé. Olé-joepiejé. Good for you-hoe-hoe. Zo ging het toen toe. En op de tet van ons Mariët hadden ze nen tsjoepel opgezet.

Enzomegavoort.

En plezant dat het toen was. Everybody zo uitentreuren heppy. De planeet hopelozer dan ooit. Maar door de radio woei, als overal, de neurose van de leute. Iedereen meteen méé. Samen op de golflengten van de verdwazing. “En zo meteen, luisteraar, sukkelaar, barbaar, gaan we naar de film. Altijd leuk.”

En alles, àlles , was toen altijd leuk. En toen was ook de radio naar de kloten. En toen luisterden we naar de wind.

En zo was het eindelijk goed.

De wind huilde. Het was begin 21ste eeuw. Niets ging goed. Altijd léuk. “

Prachtig!