Ook in dit videoclipje (uit 2001) mocht (of liever, moest, weer eens wegens gebrek aan geld) ik meespelen. 4 gecaste rollen en al de rest vrijwilligers (gratis drank!!!). Een dolle avond met vrienden, vriendinnen en al mijn geweldige collega’s!
Regie: Raf Wathion
(Blogposting van 24 januri 2007)
Mijn verrassing was groot toen bleek dat E.V. , oud dj, maar nu een gewaardeerde platenbons én echtgenoot van een bekende ex-sportvrouw, me nog steeds kende. Het zal ondertussen toch wel 15 jaar geleden zijn dat we elkaar minstens twee maal per maand ontmoetten in onze favoriete discotheek. Maar kijk. Oude liefde roest niet.
Dit was wat hij me mailde.
“Gerda!! Wat een aangename verrassing om je na zoveel jaar terug te vinden via dit uitmuntend blogje! En dan nog getracteerd worden op een leuk videoclipje, dat ik vanzelfsprekend wel kende maar waar ik je nooit zou opgemerkt hebben indien je het niet had vermeld. Wie let er nu op figuranten? Trouwens, voor mij is enkel de muziek belangrijk. Maar ik moet zeggen, je ziet er nog steeds even stralend uit!
In je commentaar merkte ik echter een kleine “uithaal”. Je kan het je nog steeds niet laten van sneren te geven. Ik herinner me nog levendig je “enthousiaste” en vurige betogen. ’t Is dat je een natuurlijke blondine bent, want anders zou ik nog steeds zweren dat je Italiaanse roots hebt.
Maar terug naar je “uithaal”. De kwestie geld. Zoals je weet ligt dat zeer gevoelig bij het maken van videoclips. De kunst zit er echter in om zó creatief uit de hoek te komen dat elk productiehuis, elke regisseur, DOP en cameraman, elke producer en zijn aanhangsel gewoon een moord zouden doen om die clip te mógen maken. Je zal maar de MIA-award “beste videoclip” winnen. We moeten helemaal geen grote budgetten ter beschikking stellen.
En nog sterker: onze marketingmensen slagen er dan later in om deze clip te verkopen als gemaakt door de artiest zelf, met veel inzet, creativiteit en hard werk. Te gaan lopen met de pluimen van een ander ahw. Alsof alles uit de losse hand is gedaan, met medewerking van familie en vrienden, wat studenten van het Rits of semi-fotografen. (In veel gevallen is dit natuurlijk ook wel zo, net omdat je ergens wel gelijk hebt: er is géén geld voor videoclips. Het is te zeggen, er is véél geld, maar enkel voor onze eigen aandeelhouders, niet om het uit te geven aan anderen.) Je moest eens weten hoe we hier regelmatig op vergaderingen in ons vuistje lachen om de zotten van deze wereld die alles doen voor een plaatsje in de spotlights. Waarom er niet van profiteren dan?
Dus, keep up the good work! Blijf figureren! Tot zolang je toonbaar blijft natuurlijk! Want anders kunnen we ook niks meer met je aanvangen.
Erik.
gerdernissen 
gejubel en gemor